Telemann o Paryżu
„Moja od dawna zamierzona podróż do Paryża, dokąd w poprzednich latach zapraszało mnie kilku tamtejszych wirtuozów, którym spodobało się kilka z moich opublikowanych utworów, doszła do skutku w końcu września 1737 roku i trwała 8 miesięcy. Tam, otrzymawszy ogólny przywilej królewski na 20 lat, kazałem wysztychować, płacąc za nie z góry, nowe kwartety oraz 6 sonat składających się ze śpiewnych kanonów. Gdyby tylko starczyło mi słów, opisałbym tutaj zasługujący na największy podziw sposób wykonania kwartetów przez panów: Blauet (flet poprzeczny), Guigon (skrzypce), Forcroy syn (gamba) i Edouard (wiolonczela). Dość powiedzieć, że zwróciły one na mnie uwagę dworu oraz miasta, a w krótkim czasie przyniosły mi powszechne poważanie, któremu towarzyszyły liczne przejawy grzeczności.“
